Στρογγυλή τράπεζα «Η προφορική ιστορία ως πηγή γνώσης» Διαδικτυακή προσυνεδριακή εκδήλωση της ΕΠΙ Σάββατο 24 Απριλίου 2021, 7-9 μμ.
Συνομιλούν οι Τασούλα Βερβενιώτη, Έφη Βουτυρά, Δήμητρα Λαμπροπούλου, Πάρις Ποτηρόπουλος, Γιώργος Τσιώλης, Ποθητή Χαντζαρούλα. Συντονίζει η Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν.
Σκεπτικό
Τα τελευταία 10-15 χρόνια η προφορική ιστορία απέκτησε σημαντική δημόσια αναγνώριση: μέσα από επιμορφωτικά σεμινάρια, συνέδρια, εκπαιδευτικές δράσεις και δημόσιες εκδηλώσεις, το ευρύτερο κοινό εξοικειώθηκε με τη μεθοδολογία της προφορικής ιστορίας και με τη σημασία που έχει η προφορική μνήμη για την ιστορική και κοινωνική γνώση. Ταυτόχρονα όμως η ίδια η δημοτικότητα της μεθόδου έχει προκαλέσει δύο διαφορετικές τάσεις οι οποίες μας προβληματίζουν. Διαπιστώνουμε αφενός μια αμφισβήτηση της αξιοπιστίας της προφορικής μαρτυρίας εκ μέρους ορισμένων ιστορικών και αφετέρου τη φετιχοποίηση της προφορικής μαρτυρίας ως «αδιαμεσολάβητης» και «αυθεντικής» φωνής του παρελθόντος. Στο διεθνή χώρο ερευνητές της προφορικής ιστορίας, όπως οι PaulThompson, RonGrele, LuisaPasserini, GabrieleRosenthal και AlessandroPortelli,έχουν δώσει επαρκείς απαντήσεις σε αυτές τις προβληματικές προσεγγίσεις από τη δεκαετία του 1980. Στην Ελλάδα, όμως, φαίνεται ότι η συζήτηση αυτή ανοίγει ξανά, έστω και αν το ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο είναι σήμερα πολύ διαφορετικό. Ως συμβολή σε αυτή τη δημόσια συζήτηση, η Ένωση Προφορικής Ιστορίας οργανώνει αυτή τη στρογγυλή τράπεζα για να συζητήσουμε το μοναδικό τρόπο με τον οποίο η προφορική μαρτυρία δημιουργεί νέες πηγές γνώσης. Η συζήτηση θα επικεντρωθεί, ενδεικτικά, στα εξής ερωτήματα:
- Πώς μπορούμε να θεωρήσουμε τις προφορικές αφηγήσεις πέραν του δίπολου«αντικειμενικό – υποκειμενικό»;
- Οι προφορικές πηγές μιλάνε από μόνες τους;
- Ποια η σχέσητης ατομικής με την κοινωνική μνήμη;
- Η επιλεκτικότητα και η μεταβλητότητα της μνήμης είναι πρόβλημα;
- Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην ιστορική ανασύνθεση συμβάντων ή στη μελέτη της μνήμης των αφηγητών;
- Κατά πόσο επηρεάζεται η αφήγηση στη διάρκεια της συνέντευξης από την ιστορική συγκυρία, το πολιτισμικό πλαίσιο, τη διϋποκειμενική σχέση αφηγητών και ερευνητών;