Κοινωνική επισφάλεια και έλλειψη στέγης στην Αθήνα: Διαδρομές αποκλεισμού και ένταξης

Η παρούσα έρευνα έχει στόχο, πρώτον, να αποτυπώσει τις μορφές κοινωνικής επισφάλειας και τις πολλαπλές διαδρομές μέσω των οποίων κοινωνικά ευάλωτες ομάδες εξωθούνται από αθέατες και συγκαλυμμένες σε ορατές και επώδυνες πλέον συνθήκες φτώχειας, οι οποίες περιλαμβάνουν και την έλλειψη στοιχειώδους στέγης• δεύτερον, να εξετάσει τη δυνατότητα προώθησης ολοκληρωμένων στεγαστικών παρεμβάσεων, μέτρων πρόληψης και κοινωνικής ένταξης. Στην πρώτη φάση της έρευνας αποτυπώθηκαν και χαρτογραφήθηκαν οι βασικές μορφές στεγαστικής επισφάλειας στην Αθήνα με βάση κυρίως δεδομένα της απογραφής του 2011 καθώς και ενημέρωση και νέα επεξεργασία πρωτογενών δεδομένων, μέρος των οποίων είχε συλλεχθεί από προηγούμενη έρευνα. Στη δεύτερη φάση η έρευνα επικεντρώθηκε στις επισφάλειες που αντιμετωπίζει μια ευάλωτη ομάδα που συχνά παραμένει αθέατη στις σχετικές στατιστικές και πολιτικές, δηλαδή οικογένειες ή μητέρες με παιδιά, οι οποίες αναζητούν διεθνή προστασία. Διενεργήθηκε μια μελέτη περίπτωσης σε δομή ανοιχτής φιλοξενίας προκειμένου να εξεταστεί πώς οι υπηρεσίες προσαρμόζονται στις ανάγκες των αστέγων και πώς υποστηρίζονται λύσεις επαναστέγασης.

Επιστημονικά Υπεύθυνος: Βασίλης Αράπογλου

Ερευνητική Ομάδα: Βασίλης Αράπογλου, Κώστας Γκούνης, Δήμητρα Σιατίστα, Δήμητρα Σουλελέ

Φορέας Χρηματοδότησης: Ινστιτούτο Εργασίας (ΙΝΕ), ΓΣΕΕ